Stinky tofu en oranje lampionnen
Door: Sanne Huijsman
Blijf op de hoogte en volg Sanne
23 Juli 2014 | Taiwan, Taipei
Ik werd er met open armen ontvangen en het was leuk om te zien dat bijna alles nog hetzelfde was. De weg naar huis herinnerde ik mij nog, de meubels in de huiskamer waren hoogstens een slag gedraaid en zelfs Asan, de 64 jaar oude huishoudster, werkt er nog! De eerste dag was het dus vooral gezellig bijkletsen met Pinky, haar zus Reiyu en ouders Starsky en Anne. Broer Jeff heb ik helaas niet kunnen zien, omdat hij in Kaohsiung studeert en midden in zijn tentamenweken zat. Ik bezocht het familiebedrijf Pavone, dat stoffen inkoopt bij de fabrikant waar ook grote namen als Dior en Versace hun materiaal vandaan halen, soms zelfs hetzelfde product. Vervolgens bezoeken klanten de winkel om kleding op maat te laten maken, zo krijg je dus de elite over de vloer die geen zin of geld heeft voor de duurste merken, maar wel graag mooie spullen heeft van eenzelfde top kwaliteit. Met Reiyu bezocht ik de omgeving rondom het bedrijf, wat ooit een bruisend haven- en handelsgebied was. Je kunt er nog goed de koloniale bouwstijl zien en in het verleden vond je er ook de Wall Street van Taipei. We bezochten er ook de tempel van de Liefdesgod, de rivier en een poppen museum, waar ik onverwachts Jan-Klaassen en Katrijntje vond. Die avond had ik afgesproken met de familie Huang, met wie ik tijdens de uitwisseling ook veel optrok. Dat vroeg weer om een gezellig avondje KTV en moeder Mily, die gek is op alles wat schattig is, had ook vrolijk de verkleedkist meegenomen. Dat werd dus karaoke in een kimono met een pruik op. Ook weer net iets anders.
Iedereen had natuurlijk wel gewoon hun werk- of schoolverplichtingen, dus ging ik er ook een paar dagen zelf op uit. Maar eerst weer lekker op pad in good old Taipei voor wat sightseeing en betere foto's dan de vorige keer. Eerst bezocht ik Taipei 101, de 509 meter hoge wolkenkrabber is het herkenningspunt van de stad en tevens ook het op een na hoogste bouwwerk ter wereld. Daarna het jongeren district Ximen vol leuke boetiekjes en hebbendingetjes. De volgende dag ging ik op een tripje naar Yilan, waar we de vorige keer een weekend waren geweest. Ik ging er naar het National Centre for Traditional Arts, vol gallerijen, winkels en tentoonstellingen. Er zijn allerlei locale delicatessen te proeven, zoals gesuikerde tomaatjes en stinky tofu en ook kun je er objecten kopen als kalligrafie kwasten, hakka producten en glasblazerij. Ook kon je er een gratis muziekshow bezoeken, wat echt geweldig was. Verschillende duo's en trio's lieten traditionele instrumenten horen zoals de pípà en de èrhù in combinatie met piano, zang of dans. 's Avonds was het weer tijd voor de beroemde nightmarket van Yilan, namelijk de Luodong Nightmarket, die qua het eten de beste in het land schijnt te zijn. Ook vond ik er eindelijk mijn favoriete Taiwanese snack! Namelijk een wrap gevuld met ijs en pinda- en suikerschaafsel, hmmm.
De volgende avond gingen we lekker uit eten met de familie en pakte ik een filmpie met de meiden. Het is goed te merken dat ik nu midden in het regenseizoen zit, de neerslag is veel groter en heviger dan de vorige keer. De vochtige lucht maakt het goed benauwd, maar de temperatuur is op zich wel aangenaam, ergens tussen de 25 en 30 °C. Ik bezocht ook opnieuw het Plein van de Vrede en deze keer ook het Chiang Kai Shek Memorial, waar de militaire wacht haar routine opvoert. Pinky en ik namen de trein naar Cat Village, een dorp waar meer zwerfkatten de paden bewandelen dan voetgangers en gingen ook naar Pinxi, een bekende plaats voor het loslaten van skylanterns. Op deze een meter hoge, papieren wenslampionnen schrijf je een booschap, waarna je hem verlicht en los laat. Onze oranje ballon vloog door de lucht vol goede hoop voor het Wereldkampioenschap, wat die week van start ging. Hup Holland!
Een andere plaats die ik bezocht en waar ik een nachtje bleef was Hualien, een stad in het Zuidoosten van het land. Deze plaats was al een stuk tropischer, stond vol met palmbomen en had een lekker weertje. Ik maakte een lange wandeling door het park en langs de kust met mijn camera in de aanslag, want ik zag allerlei bijzondere insecten. Helaas stikte het er ook van de muggen en in mijn twee daagse tripje was ik welgeteld meer dan 200 bulten rijker geworden (ja, ik had even niets te doen in de trein). Ik verbleef in een vreemd hostel, gesitueerd in een verlaten schoolgebouw en ik was er ook nog eens de enige gast. Niet de optimale verblijfplaats als je weer eens aan de voedselvergiftiging zit en je een lange donkere gang door moet rennen om bij het toilet te komen.
Eenmaal terug in Taipei kon ik gelijk mijn tas weer pakken, want ik ging gezellig met Pinky en Reiyu twee dagen naar Tainan. Ook in het zuiden, maar ditmaal aan de westkust. We werden opgehaald door Reiyu's vriend die ook als persoonlijke chauffeur speelde, zodat we zoveel mogelijk dingen konden bezichtigen, want de meiden hadden de agenda vol geplanned! Allereerst gingen we naar een museum over de 'Blackfoot Disease,' een ziekte die in de jaren veertig het gebied tijsterde. Door contact met vergifitgd water tijdens het werken op het land, begonnen met name de handen en voeten van de mensen te rotten met de dag. De enige oplossing was amputatie, dus de familieportretten van destijds zien er bizar uit, iedereen mist ledenmaten... Vervolgens gingen we naar de Zoutheuvel. De voornaamste inkomstenbron rondom Tainan kwam voorheen uit het werven van zout, als monument hebben ze er een gigantische heuvel van gebouwd, die je ook kunt beklauteren. Natuurlijk konden we het niet laten om even aan de berg te likken, het was inderdaad echt zout, maar wel zo hard als steen. We lunchten in een heerlijk visrestaurant, bezochten een Taoïstische tempel en maakte een mooie boottocht over een rivier, die omringd was door mangroven. 's Avonds probeerde ik de lokale specialiteit, een soep met rauw vlees, wat je zo snel mogelijk eten moet zodat het vlees niet gaar kookt. Na over de nachtmarkt gewandeld te hebben kwamen we nog een Hollands pronkstukje tegen, namelijk de nederzetting Fort Provintia uit de tijd dat Taiwan nog een kolonie van Nederland was. De volgende ochtend bezochten we nog een tweede nederzetting, met de prachtnaam Fort Zeelandia. Ook bekeken we nog een Confucius tempel en deden we ons tegoed aan een fantastische chocoladesoufflé in een een Franse patisserie. En alsof dat nog niet mooi genoeg was, die avond wonnen we ook met 5-1 van Spanje!
In een rap tempo waren mijn tien dagen in Taiwan alweer voorbij gevlogen. Het was onwijs leuk om iedereen weer te zien en lekker door Taipei rond te wandelen. Ongetwijfeld zal ik de familie nog een keer zien, wie weet komen ze wel een keer naar Nederland. Oorspronkelijk zou dit het eind van mijn reis zijn, maar ik heb het zo naar mijn zin met het reizen dat ik besloot om langer te blijven! Dus verplaatste ik het tweede deel van mijn vliegticket via Bangkok, zodat ik nog vijf weken langer van Azië kan genieten. Nu eerst, terug naar het zonnige Thailand!
Voor de foto's van mijn reis kunnen jullie terecht op mijn facebook, de albums staan vermeld onder de naam The Big Trip (Part 1, 2, 3, 4...). Verder heb ik ook een publieke fotoblog, waar ik zo nu een dan een kleine selectie van mijn favoriete of bewerkte foto's plaats. De site gaat nu onder de naam: http://struckbywanderlustx.blogspot.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley