Weekendje Yilan (2/2)

Allereerst: bedankt voor al die leuke reacties iedereen!

Oh, voor ik het vergeet: sorry voor eventuele spel-/typefouten, ook in de andere verslagen. Ik type namelijk op een Chinees toetsenbord, wat om de haverklap van Westers schrift naar Chinese karakters springt.

Dag 5 - 31 Juli

Na een heerlijke bagel als ontbijt (wat erg goed smaakte na al dat Chinese eten) gingen we naar een plaatsje iets buiten Yilan. Hier was een soort fabriek en winkel in traditionele koekjes, cakejes, enz. Ook heb ik hier "cowtongue" gegeten. Schrik niet, cowtongue is een soort flinterdun koekje in de vorm van een tong, vandaar de naam. Vervolgens hebben we in de fabriek een workshop cowtongue-maken gedaan, erg leuk.

Hierna zijn we naar een nabij gelegen dorpje gereden om, net als de vorige dag, weer heerlijke vis en andere zeedieren te eten. Het eten met stokjes begint trouwens ook al te wennen, al wordt me af en toe toch maar bestek aangeboden. Wat ik wel een beetje apart vond is dat ze een bord vissenhuid/-schubben bestelden, wat ik toch maar even overgeslagen heb.

Na de uitgebreide maaltijd reden we naar de zogehete "coldsprings". Nou had ik een beetje het beeld in m'n hoofd van de hotsprings (maar dan ijskoud) waar we in Nieuw-Zeeland een keer waren geweest. Maar het was behoorlijk anders. Allereerst was het water in mijn opinie, niet in die van de anderen, niet echt koud. Meer de temperatuur van normaal zwembad water, maar toch erg fijn met al die hitte. Het is een soort groot bad, gevuld met veel stenen en keien en het water is ongeveer tot beenhoogte (in mijn geval iets boven kniehoogte). De meeste Taiwanezen kunnen namelijk niet zwemmen.

Na deze verfrissing reden we naar een groot park. Lekker rustig en erg mooi, traditioneel gedecoreerd. Na een poosje rondgewandeld en koi karpers gevoerd te hebben, hebben we ons nog een tijdje vermaakt met een frisbee. Voor iedereen lang geleden, en eigenlijk toch best leuk, zelfs pa deed vrolijk mee.

Na het park reden we weer naar huis. Om van Yilan naar Taipei te rijden, moet je een aantal tunnels door. Waaronder 's werelds langste tunnel die onder een berg is gebouwd: 13 km lang. Door het drukke verkeer reden de auto's er erg langzaam, wat er voor zorgde dat gistermiddag de temperatuur tot 39 graden steeg.

Eenmaal in Taipei stopten we bij een Chinees restaurant, waar we bij een familie aanschoven. Vrienden van Pinky's ouders, erg aardige mensen. Zo ontmoete ik ook Monica, een meisje van mijn leeftijd, die een paar jaar geleden met haar familie naar Vancouver is verhuisd. Het was een erg gezellige avond en we hebben flink wat gegeten.