Weekendje Yilan (1/2)

Dag 4 - 30 juli
01:17

Vandaag was echt een top dag! Vanmorgen zijn we met Starsky, Pinky en Jeff vertrokken naar Yilan. Het is een kleine havenstad op ongeveer 1,5 uur rijden van Taipei en staat bekend om de verse vis en zeevruchten, die vrijwel direct uit zee worden klaargemaakt. De vis moet koel worden gehouden, en dat was dan ook de reden dat ik ineens een kleine vrachtwagen met een bak vol ijsklontjes zag rijden.

Het eerste wat we gingen doen was natuurlijk eten. Voor een klein zeerestaurant stonden grote aquaria vol soorten vis en schaaldieren. Het was een kwestie van aanwijzen wat je lekker leek en het werd direct voor je klaargemaakt. We kregen behoorlijk wat, voor mij nieuwe, gerechten geserveerd dankzij Starsky (vader), die een enorm visliefhebber is.

Allereest kregen we een aantal paarse inktvisjes, waar behoorlijk wat zwarte smurrie uit kwam. Op het eerste oog niet zo aantrekkelijk, maar het smaakte verrassend goed. Vervolgens kwamen de andere gerechten: gefrituurde balletjes van stukjes inktivs, in water geweekte bamboe en pinda’s , een krab en een vis (weet niet precies watvoor).

Daarna hebben we wat vers fruit gekocht bij een kleine fruitwinkel: guave en waxed apple (een soort roze/groene vrucht, in de vorm van een peer, maar met de smaak van een appel), erg lekker.

Hierna gingen we naar een museum voor Traditionele Kunst. Hier werden veel houtsnijwerken, metalen, stoffen tentoon gesteld. Jammer alleen dat ik geen foto’s mocht maken.

Iets wat veel Taiwanezen geweldig vinden is het kijken van een gefilmde poppenkast. Dit klinkt misschien wat vreemd en kinderachtig (en ik moet ook eerlijk zeggen dat ik het een beetje apart vond) , maar het is een enorm gecompliceerd en gedetailleerd. De handpoppen zijn tot in de puntjes versierd en volledig bedienbaar, van de vingers tot de oogleden en zelfs de lippen. De poppenkast wordt gespeeld, gefilmd, bewerkt en vervolgens op tv uitgezonden of op dvd verkrijgbaar gemaakt.

Bij het museum zat ook een boulevard met (traditionele) winkeltjes en eetkraampjes. Misschien hebben jullie wel eens zo’n appel met een laag van suikerglazuur gegeten. Hier hebben ze iets vergelijkbaars, namelijk een gesuikerde spies van appel, druif en tomaat. Ja, dat klopt, tomaat met suiker. Bijzondere combinative, maar het smaakte zeker niet verkeerd.

Na het museum redden we naar het hotel (wat volgens Pinky geen hotel is, maar een aantal kamers die worden opgeknapt, gedecoreerd en voor een paar dagen verhuurd. Wat in mijn ogen hetzelfde is). En wow, wat een hotel was dat! Ik heb nog nooit zo’n leuk ingericht hotel gezien, alles heel modern en gestyled. Zoals een “tiener-/studentenkamer” uit een woonmagazine. Best leuk, 2 enorme tv’s en een wii :).

Omdat Anne pas laat zou komen (i.v.m. werk), zijn we alvast naar de nachtmarkt geweest, waar we na een korte pause nog een keer terug gingen. De tweede keer met Anne erbij. De nightmarket is echt geweldig! Het is een groot voedselfestijn; de smaken zijn goed en de prijzen liggen er laag. Het schijnt dan ook niet zonder redden de beste nightmarket van Taiwan te zijn. Ik heb vanavond zoveel verschillende dingen geproefd, dat ik vast iets vergeet. Allereerst namen we iets wat op een crepe met chocola leek, gevolgd door een soort hotdog omhuld met stukjes gebakken aardappel. Hierna kwam mijn favoriet: Ice-cream peanut roll. De naam zegt het al, een soort opgerold deeg met ijs en een grote lading geraspte pinda, verschrikkelijk lekker! Ik heb ook wat eendensoep van pinky genomen, best lekker. Ik zag trouwens ergens bij een voedselkraam een gefrituurd eendenhoofd + nek liggen, en kennelijk eten ze hier ook varkens- en eendenpoten…

Taiwan staat bekend om een bepaalde soort groentje, die een beetje op lente ui lijkt. Ik heb nog een spies van ham en deze groente genomen en een soort scherpe gefrituurde bal van deeg, ook gevuld met de groente. Ook echt heerlijk. En last, but not least, een grote beker papaya milk. Een stuk beter dan de pearl milk tea van donderdag.

Als laatste nog wat cultuur verschilletjes:

1. Mensen kennen hier het ‘hmm’ gebaar niet (hand naast hoofd + heen en weer bewegen). En ik werd dan ook door menig mens verkeerd begrepen: Of ik was doof of ik was duizelig. Na het een paar keer te hebben uitgelegd, riep Starsky de hele avond ‘lekker lekker lekker’ bij alles wat eetbaar was (in het chinees: hao tsjie (mijn phonetische wijze van schrijven uiteraard)).

2. Overal staan hier een soort van klaarovers, vooral in Taipei, met fluitjes op ongeveer elke hoek van de straat om het verkeer te regelen. Maar af en toe vraag ik met toch af of ze er niet juist een rotzooitje van maken.

3. Ik had al verteld dat men zich hier enorm tegen de zon beschermt. Ik zag dan ook vandaag veel mensen met paraplu’s (geen parasollen) en lange broeken rond lopen tegen de felle zon. Dit zorgt dan ook voor redelijk wat transpiratie, zeker met zo’n subtropisch klimaat. De druppels zie je dan ook bij veel (te warm geklede) mensen over het hoofd lopen. Gelukkig is er geen Taiwanees op de aarde te vinden die op pad zal gaan zonder zakdoekjes.